DOLUNAY GECESİ BİR KURTKADININ KALEMİNDEN…

Ne yazacağımı bilmiyorum, daha doğrusu hangi birini yazacağımı bilmiyorum. O kadar doluyum ki… Küçük insanlara bu kadar büyük yer ayırmalı mı hayatta? Sanırım ben ayırdım, çok da büyük hata ettim.

Yeni biriyle tanıştığımda çoğunluğun aksine %100’e yakın bir güvenle başlarım ilişkiye. Tabi vücut dili, verdiği ilk izlenim bana çok ters gelmediyse. Başlangıç aşamasında daha anlayışlı olmaya, duyduklarımı ve gördüklerimi iyiye yormaya, varsayımlarda fazla bulunmamaya çalışırım. Sonra ne mi olur? Her bir “küçük” insanı devleştirir ve tepeme çıkmalarına izin veririm. Ve bir gün gelir, artık “Ben neden bu insanla aynı masada oturuyorum?”a varacak bir noktaya gelmişimdir.

Şimdi şu “küçük” insanları kategorize ederek açıklayalım (iyice bir dökeyim içimi, bu gece dolunay da olduğu için ekstra doluyum zaten):

1.   SONRADAN GÖRMELER: Sonradan gördükleri her ne ise onlardan başka kimse görmemiş zannederler. Oysa gördükleri şey sadece paradır, kâğıt parçası yani. O kâğıt parçası onları ayrıcalıklı, üstün, zevk ve stil sahibi, gurme, zeki yapar bir anda. Temelleri olmayan bir binaya kat çıkmaya benzer. Aslında yaşam kalitesini artırdığını zannederken sadece görgüsüzlüğünü ve kibrini artırır. Parasına tapmıyorsanız gaz yapar. Hazımsızlıktan devamlı osurur, her lafında metan gazı yayılır etrafa.

2.   HADDİNİ BİLMEZLER: Sizden herhangi bir sinyal, samimiyet belirtisi, davet, vs görmeden hayatınızın tam da merkezine oturmaya çalışırlar. Haber vermeden çat kapı gelmeler, gecenin bir yarısında abuk sabuk bir sebeple aramalar, “paylaşım” bahanesi altında etinizden ve sütünüzden yararlanma girişimleri en sık görülen özellikleri arasındadır.

3.   DİNİME KÜFREDİP MÜSLÜMAN OLMAYANLAR: Kendi eksikliklerini sizi eleştirerek gidermeye çalışan ahmaklardır. Her tür psikolojik analizi yapmakta kendini son derece başarılı gören bu grup henüz kendi söküğünü dikebilmiş değildir. Durmadan kişisel gelişim kitapları okuyup çeşitli kurs ve seminerlere giderek anlamlarını bilmedikleri ve asla bilemeyecekleri kelimeleri cümle içinde kullanmaya bayılırlar. Bunlar sadece ezbere konuşur, devamlı alıntı yapar ve böylece kendilerini entelektüel ve bilinçli hissederler.

4.   PASİF AGRESİFLER: Son derece kendine güvensiz ve kompleksli bir gruptur. Size bozulmuş, kızmış, gücenmiş ya da küsmüş olduklarını otururken devamlı sallanan bacaklarından anlayabilirsiniz ancak. Mesela onun istediği saatte buluşmadıysanız, bunun acısı kat kat çıkar. Bunun için herhangi bir şeyi saldırı malzemesine dönüştürebilirler. Çeşitli saldırılara maruz kalırken gerçekten onu neyin rahatsız ettiğini asla öğrenemezsiniz.

5.   BİLİRKİŞİLER: Bunlar her zaman son sözü söyleyen olmak ister. Her zaman haklılardır ve her zaman en doğrusunu onlar bilir. Kazara aynı fikirde olmazsanız, yandınız. Günlerce aynı konu tekrar tekrar açılır ve sizi ikna etme çabaları devam eder. Durumdan kurtulmak için “he canım he” derseniz dötleri iyice kalkar. Demezseniz, bu kısırdöngü aynen sürer gider. İki ucu boklu değnek yani!

6.   KAF DAĞINDAKİLER: Bunlardaki kibir muhtemelen bir tek Fatih Terim ve Bülent Ersoy’da vardır. Kendine bakarken pembe, başkalarına bakarken siyah gözlüklerini takarlar. İşin garip tarafı böbürlenmeyi belki de en az hak eden gruptur çünkü hatalarını en çok tekrarlayanlar bunlardır.

Benim hayatımda maalesef 6 gruptan da insan var ve ben elimde bir sihirli değnek olsa şu anda hayatımdan yok olup gitmelerini isterdim. Kavga etmeden, kimseye bir şey öğretmeye ya da açıklamaya çalışmadan onlar kendi yoluna, ben kendi yoluma… İnsan merak ediyor, ben bunların kıçına nasıl bir kazık soktum diye. Bence en olası kazık mutluluk kazığı. “Kötü gün dostu” derler ya, ben ona inanmıyorum artık. Kötü gün dostu bulmak kolay çünkü siz ne zaman bir sorununuzdan bahsetseniz, karşı taraf “ohhh ben daha iyi durumdayım” diye sevinecek bir sebep buluyor. Ama o mutsuzken, siz mutluysanız öldünüz!

Sanki

Siz de mutsuz olursanız o mutlu olacak!

Siz tatile gidemezseniz, o gidecek!

Siz çocuk doğuramazsanız, o doğuracak!

Siz para kazanamazsanız, o kazanacak!

Bu liste sürer gider. Valla insanın mutsuz olası geliyor, şöyle bir üzülsem de bunlar beni rahat bıraksa hesabı.

Bu yazının bir sonuç bölümü yok çünkü sonuç kafamda da, hayatımda da yok. Ben de henüz ne yapacağımı bilmiyorum. Yazının başında da dediğim gibi DOLUNAY GECESİ BİR KURTKADININ KALEMİNDEN sadece…